Nad przepaścią. Człowiek wobec granic i osobliwości świata


TEKST NAUKOWY
MONOGRAFIA WIELOAUTORSKA

red. naukowa: Bartłomiej K. Krzych

Biblioteka „Amor Fati” Nr 17

Od zarania dziejów refleksji filozoficznej mamy do czynienia z ciekawością człowieka, który nie tylko chce poznawać granice tego, co właśnie poznawczo – pod wieloma względami – jest dostępne, ale pragnie sięgać dalej – poza. Niejednokrotnie okazywało się, że wydumane spekulacje na temat świata, człowieka czy ciał niebieskich okazywały się dalekie od tego „jak się rzeczy mają”. Homo sapiens nigdy się jednak nie poddał i nadal szuka wszelkich możliwych sposobów intelektualnego i naukowego okiełznania nie tylko otaczającego go (wszech)świata, ale i siebie samego. Liczne problemy, mimo wytężonej pracy pokoleń badaczy, wciąż pozostają nierozwiązane i nie zanosi się, aby ten stan rzeczy uległ zmianie w najbliższym czasie, by wspomnieć tylko problem psychofizyczny czy pytanie o to, jakie jeszcze tajemnice skrywają czarne dziury.

Mając nadzieję, że prezentowany zbiór przyczyni się do owocnego i pogłębionego namysłu nad rzeczywistością, w ramach (…) wprowadzenia do lektury studiów, pozwolę sobie (…) przytoczyć słowa Hartmanna: „problemy metafizyczne kryją się wszędzie na zapleczu poszczególnych działów filozofii. W każdym z nich wyłaniają się za pytaniami od razu uchwytnymi. Ograniczają w ten sposób cały obszar problematyki filozoficznej, okazują się ograniczającym wszystkie problemy horyzontem, w którym każdy kierunek ma inną zupełnie treść i inną wagę. Całokształt treści aporii zawartych w tym horyzoncie składa się na naturalną metafizykę problemów, których nie można uchylić”[1].

[1] N. Hartmann, Systematyczna autoprezentacja, dz. cyt., s. 127-128.